Deze portretten maakte ik voor de verjaardag van Berts geliefde. Bert vertelde over zijn leven en de rol die zijn vrouw daarin speelt. Een van mijn favoriete foto’s schoot ik vlak na het moment dat hij volschoot. Ik vond het een toepasselijke foto om nu te plaatsen (het is de eerste zwartwit foto). De foto straalt voor mij liefde en aandacht uit. En onderaan de streep denk ik dat in deze twee, liefde & aandacht, alles voor mij besloten ligt.
Met aandacht bedoel ik: echt aanwezig zijn bij wat je doet en waar je bent. Zodat er verbinding ontstaat. Nu ik ineens zoveel thuis ben, schiet het regelmatig door mijn hoofd: maak ik in mijn leven genoeg plaats voor de mensen die belangrijk voor me zijn? Is er echte aandacht? Leef ik mijn leven op een wijze die het van me verwacht? Is er voldoende rust en ruimte om dat te ervaren? Ik maak kennis met verstilling en versimpeling in deze Corona dagen. En het idee dat die ervaring collectief is, maakt me hoopvol naar de toekomst.
En eigenlijk wist ik dit al wel, maar liefde en aandacht in één blik vangen: dat is zo mooi. Dank je wel Bert, voor deze mooie opdracht.
